बुंधा - कथा दोन दिवसाच्या पाहुण्याची.....

asa divas devane konalahi dakhavu naye. as kharach kunachya babtit ghadu naye. navi navari jevha ghari yete na tevha sagalya manasana tya gharala aapalas karayala aasusleli aste. pan bahutekda gharatali lok tichi satat pariksha ghet asatat. jashi kay board exam. aani navryane jaraka tichi baju ghetali tar to baykocha bail. mag sasvanche navre kiti mothe bail asayala havet. sorry manatalya bhavana control nahi jhalya. atyant hrudaysparshi. pragalbh vicharsarani.

बुंधा, अप्रतिम! खरच सैनिकांना कुठं कुठल्या गोष्टींना तोंड द्यावे लागते, कल्पना नव्हती, आणि त्यांची पत्नी; घरचे ठीक असले तरच चांगले, नाहीतर तिला प्रसंगी कस वागावं हेही कळत नसेल, त्यातुन आमचे राजकारणी माहिती कशाची नसते पण तोंडाला येईल ते बोलणार, मध्ये एकाने आपली अक्कल पाजळली होती सैनिक रणांगणावर असतात तर त्यांना मुलं कशी होतात! लोकांनी त्याला धुतलाच पण मला सापडला असता तर त्याच भरीत केले असते. तुझी गोष्ट टची ह्रदयस्पर्शी आणखी काय बोलू?

khup kathin vel aste hi...aaila balabaddl kase an kay sangave ha prashnach asto saglyansamor....me anubhavaly he sagal...khup chhan lihilay..