कृष्णछाया

शहर ज़ालिमों का है ज़रा संभल कर चलना.. लोग दिल ही निकाल लेते हैं सीने से लगा कर ..

नात्यात आदर नसला तर त्या नात्याला मुळीच अर्थ नाही...

अतिशय संयमाने कथा लिहिली आहे.कुठेही आकांडतांडव नाही.जग किती निर्दय असते.पोटच्या पिल्लाला किती जपावे लागते ,यात मातेचा कस लागतो. अगदी सख्खेच असे वागतात,शेजारी तर परकेच तसे.लिंगपिसाटाना नीतीमत्तेची जाणीव नसतेच.शेवटी अशा प्रसंगातून बळी पडलेली वा पडलेला(असा प्रसंग कोवळ्या मुलांवरही येऊ शकतो, कॉलेजमधील रॅगिंग इत्यादी) म्हणूनच ही कथा अनुभव सांगून जाते.एक इशारा तमाम आयांना, पोरीला , पोराला पण आधीच सांगा तिला बोलायला यायच्या आत की इथे कोणालाही हात लावून द्यायचा नाही. धन्यवाद.असा विषय निवडल्याबद्दल.