प्रतिलिपिमराठी
माझे स्वप्न....
2987
प्राक्तन मृत्यूचे द्वार, मी पाहिले.. का अन् कशी मी, जिवंत अशी राहिले.. डोळे उघडले.... अन् वेगळ आठवतच नाही, एक जास्त न बोलणारा माणूस ( नवरा) ... कळालं की सुई लावलेलच कळत. फक्त नाकात पातळ जातय, ...
लेखकांविषयी
नाव:- सौ.राणी उमेश कदम जन्म तारिख:- 5 जून राहणार:- , पुणे, ३६ व्यवसाय:- गृहिणी छंद:- कविता, कथा, लेखन [email protected]
टिप्पण्या
- तुमचे रेटिंग
- एकूण टिप्पणी
- 12 सप्टेंबर 2018nice lines... माझ्या स्वप्नात मी जगलेच पून्हा पुन्हा....👍👌👌. awesome...!!!! सत्य भावनांचा...कल्लोळ अगदी शांतपणे मांडून दाखवलं आहे. आयुष्य असंच असत....!!! काळोख उजेड दिसू देत नाही... आणि मग जो उजेड जी उमेद तो अंधार देऊन जातो ना तो आयुष्य भर त्या अंधारकडे बघितलं की रोज एक लढाई जिंकल्याच सुख देत राहतो.... !!!!!
19 जुलै 2016खूप छान व हृदयस्पर्शी ..... हृदयाचा विचारही नाही... मेंदू ,कवटी आणि गुढगा , गुढग्याची वाटी या भोवती फिरत फिरत हृदय सुन्न झालं राणी ......तू लिहीतच राहावंसं हे आमचं स्वप्न तू नक्कीच पूर्ण करशील ....तुझ्या पुढच्या लिखाणासाठी मन:पूर्वक शुभेच्छा.... ..... सुहास / आष्टा / १९०७१६
07 जुलै 2016किती भयानक स्वप्नं तुम्ही जीवनात आनुभवलय.. झोपेत असताना आस स्वप्नं जरी कोणाला पडल तर त्यची झोप उडून जाईल, आणि तुम्हाला हे सत्यात अनुभवायला लागलं.. वाचताना सगळ डोळ्यासमोरून गेल, खूपच चित्तथरारक आहे, Hats off to you.. God always bless you..
समस्या नोंदवा
समस्या नोंदवा
समस्या नोंदवा