प्राणेश्वरी...

व्वा.... खूपच छान मांडले.. *प्राणेश्र्वरी*...! आयुष्याच्या प्रवासातील असणारं एक थांबा म्हणजे *मैत्री...* मग ती कधी होईल , कशी होईल , कितपत साथ देणारी ठरेल माहीत नसतं. पण जोवर आपण टिकवता येईल तोवर पुरेपूर काळजी म्हणा किंवा सामर्थ्याच धनुष्य बाण पेलवत असतोच.... पण काही मित्र असे असतात की ते मनातच घर करून जातात , कितीही दुरावा असला तरी मनाने जवळ असतात. रोज फोन , मेसेज नसला तरी किंचित वेळा आलेल्या फोन किंवा मेसेज यामुळे प्रेमाचा , आपुलकीचा तो झरा कायम वाहता राहतो. हे पण काही कमी नसते. त्यापैकी हा एक प्राणेश्र्वरी... अगदी वर्णनासह सुस्पष्ट डोळ्यांसमोर उभा राहिला. त्यातून स्वभाव,सहज वृत्ती, वैचारिकता,नाते संबंध टिकवण्याची पात्रता जाणीव सुरू होते. एक मित्र कसे असावेत याचा आदर्श निर्माण होतो. *असाच मैत्रीपूर्ण प्रवास तुला लाभत राहो..आणि अनेक प्राणेश्र्वरी जीवनात येवो यासाठी मैत्रीपूर्ण सदिच्छा...!!!*

आयुष्याच्या वाटेवर असे अनेक व्यक्ती भेटतात. आपल्याला कल्पना सुद्धा नसते की हेच व्यक्ती आपल्या जिवनातील अविभाज्य घटक होतील. खूप छान वैभव.

सुंदर लिहिलं आहेस.. प्राणेश्वरी निश्चितच वेगळं आणि लक्षात राहणारं नाव आहे.. अश्विनसारखे मित्र मिळणं हे मोठं भाग्यच..!!