प्रतिलिपिमराठी
उतारा (रहस्यकथा)
72442
"सर, मी खरच सांगतोय, मी दागिने नाही चोरले" प्रकाश परत तेच म्हणत होता. "अरे मग दागिने कुठे गेले?" मी चिडून विचारले. "सर, हे काम सूर्यकांतच आहे" प्रकाश ठामपणे म्हणाला. सूर्यकांत गेली चार वर्षे ...
लेखकांविषयी
माझी पहिली कादंबरी "काथ्याकूट" प्रकाशित करत आहे, तुमच्या सर्वांचं प्रेम अखंड मिळू दे हीच ईश्वरचरणी प्रार्थना. संपर्क करण्यासाठी: [email protected]. बाकीचे ई-मेल आयडी बंद केले आहेत. कृपया चांगल्या प्रतिक्रिया पाठवा, वाईट प्रतिक्रिया आता झेपत नाहीत, वय झालंय
टिप्पण्या
- तुमचे रेटिंग
- एकूण टिप्पणी
- 18 সেপ্টেম্বর 2018रोज रात्री खिडकीमध्ये दिसणारी जख्ख म्हातारी खर तर भिकारी असते आणि रोज रात्री उशिरा प्रवास करत असलेली बस हयात नसते .कथेच्या शेवटाने कथेची सुरवात बदलून जाते आणि हे सामर्थ्य मी फक्त रत्नाकर मतकरींच्या लिखाणात अनुभवलेल.आणि आता तुमच्या लिखाणात 🙏🙏
- 28 জুন 2017शेवटचा ट्विस्ट अप्रतिम आहे, अंदाज येत नाही आणि शेवटी व्यवस्थित सांगितलेला आहे , तरी एका दोघांना कथा कळालेली नाही, अर्धवट कशी काय वाटते? आणि का? कथा वेगळी आहे, अजून अशा कथा वाचायला आवडतील
03 ফেব্রুয়ারি 2018खूप रहस्यमय कथा आहे. अगोदर थोडं funny वाटलं , पण आगदी शेवटच्या पानापर्यंत suspense कायम राहिला.
समस्या नोंदवा
समस्या नोंदवा
समस्या नोंदवा